Bir Yudum Kitap
İnsanın yaşamla kavgası hiç bitmiyor. Bu kavgayı kazanmanın hiçbir yolu yok, bilmiyor. Cengiz Aytmatov, "Zaman kimseyi kayırmaz. Her canlı yaşlanır, her şey eskir." der. Güzel hatırlanmak gerek sevgili okur. Bir iz bırakarak geriye... Var olun.
Pierre Gassou-Nogues - Zamanın Melodisi
Çevirmen: Nazlı Ceyhan Sümter, Kolektif Kitap, s.39
Zachary Richard sahnede gitarıyla baş başadır. Şarkıyı söylemeye başlar, yüzünde gülümseme yoktur, son derece ciddi, neredeyse hareketsizdir. Tanımlanamaz bir aksanı vardır. Çalışmayı, çalmayı ve dilenmeyi reddedişiyse kahramancadır. Var olan yalnızca aşktır, ama uzun veya aralıksız bir aşktır çünkü kendini ölüme bırakmak değil, yaşlanıncaya kadar yaşamaktır söz konusu olan. Ona bu şekilde nasıl yaşayabildiğini sormak isteriz hakikaten. Yaşlı atına semeri vurup güzel sevgilisini aramak için "büyük Teksas"ın yolunu tutmuştur. Fakat amaç kaçmak değildir ya da en azından tek amaç bu değildir. O aramızda yaşamalıdır, bir çölde değil. Sorun, çalışmadan, çalmadan, dilenmeden yaşamayı bilmeyen bizlerdedir. Derken eline kemanını alır ve arkadaşlarını dans ettirir, viski barlarında oyalanır. Bu da onu tatmin etmez. Yaşam gün boyu dans etmek değildir. Ya nedir? Bunu bize söylemez. Bir muammadır, belki de şu dizeleri mırıldanmadan önce beraberinde götürdüğü bir olasılıksızlıktır:
Çalışmak, çok zor ve çalmak, hoş değil
Dilenmek, yapamayacağım bir şey
Yaşadığım her gün bana neyle geçindiğimi soruyorlar
Aşkla geçiniyorum ve yaşlanana kadar yaşamayı umuyorum.
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.