Eğer spoiler görmek istemiyorsanız bu incelemeden kaçmanızı öneririm :) Kitabın konusuna girmeden önce kitapla ilgili şunları söylemek isterim; Edebi dili, dönemin anlatılması, tarihi olayların detaylandırılması, toplumun evrimleşmenin işlenmesi, 60'lı yıllardan günümüze uzanan İstanbul'u okumak keyifliydi. Anlatım bazen tekrara düşse bile bir şekilde devam edebiliyorsunuz. Detaylı betimlemeler sizi o zamanın içindeymişsiniz hissini veriyor. Kitapta gerçekten aşk ve masumiyet var mıydı tartışılır ama takıntılı bir insanın psikolojisi gayet iyi anlatılıyor. Şunuda söylemek isterim ki kitabın ilk başlarında yazarın üslubu Füsun'u objeleştirmesi kesinlikle sinir bozucuydu. Konusuna gelecek olursak Kemal Sibel ile evlenip Füsunla metres hayatına mutlu şekilde devam etmek isteyen bir karakter. Sibelle evlenemedigi gibi Füsunu da kaybeden, kaybettikten sonrada ona takıntı geliştiren bir maymun iştahlı. Kitapta aşktan bahsediliyor ama Füsunla ikinci buluşmada sevişiyorlar ve buradan aşk doğuyor (şüpheli) Aynı zamanda Kemal Sibelle de sevişmiş ama ona aşık olamamış (?) Kemalin Füsuna aşık olması cinsellik üzerinden doğmuş gibi anlatılmış. O da Sibel gibi tedirgin sevişmemesi yüzünden :D Bir zaman sonra Füsunu bulan Kemal onun evlendiğini görür ve yıkılır ama yıllarca Füsunu bulmak için yeterince zamanı varken o Füsunu götürdüğü evde Füsunun ellerinin değdiği eşyaları yalayıp öpüyor:D İnsan okurken bir aksiyon alsaydın peşine düşseydin Nesibe Halanın yakasına yapışıp nereye gittiğini sorsaydın diyor kendi kendine. O da yetmiyor Füsun evlendikten sonra kocasıyla ahbaplık ediyor Füsunu görmek için ve evlerine girip çıkıyor. Bazı yerlerde Füsunun duygularını okumak, bilmek istedim. Karşılıklı diyaloglarının daha çok olmasını istedim. Evlerine 8 yıl boyunca girip çıkıyor evet kocaman bir 8 yıl.. Füsunun kocası aldatınca boşanıyorlar ve Kemalle evlenme yoluna giriyorlar.. Paris'e yolculuk yaparken mola verdikleri otelde olaylar sonuçlanıyor. Kemal Füsun ile sevişirken onun artık eski Füsun olmadığını söylüyor :D (çok manidar) Aslında kitapta bazı yerlerde Füsunun bazı şeyleri intikam almak için yaptığını, söylediğini, hatta arabayı ağaca bilerek sürdüğünü düşünüyorum. Ne söylersek söyleyelim aşk hepimiz için farklıdır. Hepimiz kendimize göre yaşarız. Ben Kemal'e sadece takıntılı gözüyle bakarken başkası aşık gözüyle bakabilir. Orhan Pamuk'un başlarda üslubunu ne kadar sevemesem de bir insanın yaşadığı ayrılık acısını o kadar iyi anlatıyor ki okurken ayrılık acısını bizzat yaşıyorsunuz.. Yinede tek bir gerçek var bu kitap çok emek ve zaman harcanan değerli bir eser. Kurgusal karakterlerin gerçekliğe döküldüğü Masumiyet Müzesi fikri ise harika ötesi. Kemali ne kadar sevemesem de müzenin varlığı, romanın ruhunuza işlemesine neden oluyor..

Masumiyet MüzesiOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 2022136 okunma

·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar