SEN GİDİNCE NÂMIN ÂLEMDE İNSAN KALIR
Gitme ey rûh-ı revânım çünkü ten bî-cân kalır
Hasretinle dîdeler giryân, ciğer büryân kalır
Sen gidince belki koymaz hâlime sekrân-ı `aşk
Muhtemel kim sırrımız fâş olmağa meydân kalır.
İltifâtınla gönül yap, yıkma fırsat var iken
Bu güzellik sanma ey meh-rû sana her ân kalır.
Kimden öğrenmiş gözün bilmem bu efsûn-kârlığı
Bu Àli Sînâ yanında tıfl-ı ebced-hân kalır.
İ'tiyâd eyler isen insâna insâniyyeti
Sen gidince nâmın 'âlemde yine insân kalır.
Satma ikbâlinle ey zâlim gurûr u übbühet
Zulm ile ma'mûr olan kâşâne tez vîrân kalır.
Ol mülâzım genç iken erbâb-ı halin bezmine
Pir-i aşka uymayan FENNÎ gibi nâdân kalır.
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.