KAPININ ARDINDAKİ BEN “Kimileri yaşadıkları acılar karşısında yenik düşerken, kimileri acıyla güçleniyordu. Çoğu zaman beklenmedik anlarda gelse de, acı hayatın temel gerçeklerinden biriydi. Onunla yüzleşmekten korkup yaşama sırt dönmek olmazdı. Yaşanan kötü anların etkisi insanın kanına zehir gibi yayılsa da bunun panzehiri sadece ve sadece saf sevgiydi. Dağılmamak ve güçlü durmak gerekirdi.” “Hayat umutla dolu olsa da, aslolan yaşanan acılardı ve onlar hep gerçekti. Bunlar belki kolay anlatılıyordu, ama kolay yaşanmıyordu. Yıllar geçse de açılan yaralar iyileşmiyordu. Dünyanın neresinde olursa olsun, dayanılması en zor acı, evlat acısıydı.” Zeynep ve Mete ile başlayan hikayenin çok farklı bir şekilde gelişeceğini hiç düşünmemiştim. Zeynep'in gördüğü ilginç rüyalar sonrası ona verilen mesajlar neticesinde, rüya ile bağlantısı olan sokağa tesadüf eseri girdiğinde hayatının tümden değişeceğini bilemezdi. Ve ki hiç bir şey sebepsiz değildir... İşinden olmamak için gazeteye haber yapayım diye koştururken, yıllar önce o sokakta yaşanan acıları öğrendiğinde çok üzüldüm. Tarihe de “tarihi bir utanç” olarak geçmesi ne acı... ve olayların gerçek yaşanmış olması yüreğimi dağladı. İnternette araştırma yaptım ve okuduklarıma üzüldüm. Neden yapılır ki bu zulümler... bu dünya kimseye kalmayacak... o yıllarda iki annenin yaşadığı acılar, evlat acısı beni derinden etkiledi. Okurken her yaşanan olayı gözümde canlandırdım. Çok üzüldüm çok... Elenka ve Meryem iki acılı anne... O gece verilen zorunlu kararlar yüreğime ok gibi saplandı. Son olarak kitaptan bir alıntı ile yorumu bitiriyorum. “Bu da geçecek elbet...” Geçer miydi gerçekten? Ne yazık ki hayır... Gidenlerden de geçmedi kalanlardan da. O gece sokakta küçücük bavullara sıkıştırılmış hayatlar vardı. Tüm yaşananlara rağmen, göçe mecbur bırakılan insanların ağızlarında isyanın yerini tevekkül almıştı. O gece cereyan eden olaylar yüzyıllar geçse de unutulmayacaktı. Ama bu insanların göç ederken bile umudu tükenmemişti. Bir gün vatanlarına, evlerine dönecek ve kardeşçe yaşamaya devam edeceklerdi. Bu kardeşliği bozmaya çalışanlar olsa da, kalplerindeki vatan sevgisini silmeyi asla başaramayacaklardı.” #güneşaltunkaş #kapınınardındakiben #okudumbitti #yorum

Kapının Ardındaki BenGüneş Altunkaş · Nemesis Kitap · 201964 okunma

·

38 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nursemin Doğan