Gönderi

Zayıflığımdan, gölge gibi oraya - buraya düşüyorum eğer bir duvar bulamazsam, düşerim. * Sultan Ahmed Mirza'nın Ayşe Sultan Begim adlı kızını, babam ve amcam daha hayatta iken, benimle nışanlamışlardı. Şâbap ayında, Hocend'e geldiği zaman, evlendim. İlk zamanlarda ona karşı sevgim fena değildi. Fakat bu ilk evlenmem idi. Hayave hicabımdan, her on, on beş ve yirmi günde bir defa kendisine giderdim. Sonraları ise, bu sevgim de kalmadı; fakat utanmam arttı. Ayda veya kırk günde, bir, annem Hanım beni azarlayarak ve zorla ona gönderirlerdi. Bu sıralarda bir ordu pazarına mensup birinin, Baburî adlı, güzel bir oğlu vardı. Bende ona karşı garip bir meyi] peyda oldu; hattâ ona kendimi zâr ve şeyda kıldım. Ondan önce hiç kimseye karşı temayül göstermiş değildim. Belki sevgi ve muhabbet hakkında söylenenleri bile dinlemez ve o hususta konuşmazdım. O zamanlar tek-tük fârisı beyit de söylerdim. Bu beyiti o zaman söyledim: Hiç kimse, benim gibi harap, âşık ve rüsva olmasın; hiç bir mahbub, senin gibi merhametsiz ve pervasız olmasın. Baburî bazan yanıma gelirdi. Fakat ben, utancımdan, yüzüne bakamazdım; nerede kaldı ki, onunla, konuşup görüşebileyim. Neş'e ve heyecanımdan, geldiğine teşekkür edemezdim; nerde kaldı ki, uzaklaşmasından şikâyet edebileyim. Müiâzemet teklif edebilecek takat ise, kimde vardı. Bir gün bu sevgi ve*muhabbet anlarında, maiyetimle birlikte, sokaktan geliyordum; birdenbire Baburî karşıma çıktı. Bana, teessürden, öyle bir hâl geldi ki, az kalsın eriyordum. Benim için ona doğru bakmak veya hitap etmek imkânı hiç yoktu. Bin hicap ve azapla geçildi. Muhammed Sâlilı'in şu beyiti hatırıma geldi: Sevgilime her baktığım zaman, mahcub oluyorum; arkadaşlarım bana bakıyorlar; ben ise, başka tarafa bakıyorum. Bu beyit benim vaziyetime çok uyuyordu. Aşk ve muhabbetin coşkunluğundan, gençlik ve mecnunluğun kuvvetinden, baş açık ve yalın ayak etrafta, sokakta, bağda ve bahçede gezerdim. Ne tanıdıklara ve yabancılara iltihak eder, ne de kendimden ve diğerlerinden çekinirdim. Aşık olunca, kendimi kaybettim ve divâne oldum; bilmedim ki, peri yanaklılara âşık olmanın hâli bu imiş.
·
96 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.