İçimdeki uçurumun en tehlikeli ucunda hissediyorum
En sakin en duru ve en yumuşak sessizliğimin içindeyim
Işıktan bile hızlı düşüyorum bu boşluktan
Yanımda bana eşlik eden bir kar tanesi
Gece yok, gündüz yok ve ben de yokum
Zaman da yok, dibine düşeceğim mekan da yokŞimdi suskunlar vadisindeyim
İçinde varılmamış özlemler ve elemler dolu Ve artık susmakta yok; ama konuşan da yok. O'ndan başkası da yok...