Oysa çok değil iki asır evvel bayramını bayram gibi kutlayan coğrafyaların insanlarıydık. Bize ısrarla orta çağ karanlığı diyerek sürekli giydirmeye çalıştıkları deli gömleğine elbette razı değiliz, evvelimiz bugünümüzden daha huzurlu ve mesut idi.
Şairin dediği gibi oldu:
Bize bir nazar oldu,
Cumamız pazar oldu.
Ne olduysa bize azar azar oldu.
Ne şöhretten hastayız ne de candan hastayız.
Ne ruhça ne vücutça ne de kandan hastayız. Avrupa'ya bir değil iki pencere açtık, Uzun yıllardan beri cereyandan hastayız.
Tam bu şekilde azar azar oldu ve son iki asırdır tespihin imamesi koptu, coğrafya tarumar edildi.