Gönlü zengin bir vezir...
Bir gün bir yoksul kişi gelip kapısının önünde oturdu. Yanında büyükçe bir ibrik taşıyordu. Vezir sarayına döndüğünde yoksul ayağa kalkarak onu karşıladı ve dedi ki:
"Ben senin yoksulları koruyup kolladığını duydum. Senin gibi birinin varlığını devlet açısından talih gördüm. Ama yanına varıp bunu doğruluğunu sınamak istedim. Eğer öyle biriysen benim ibriğimi altınla, mücevherle doldur ki buna inanayım."
Şaşıran Nizam-ülmülk kapısına kadar gelip akıllı sözler eden yoksul kişiye bir kese altın verdi. Ancak o buna razı olmadı.
"Bu sıradan bir iş Ey Vezir! Eğer eliaçık ve yoksulları kollayan biri isen illa da ibriğimi dolduracaksın ki... Yok değilsen..."
Nizam-ülmülk kızmadı. Gülümsedi yalnızca :) . Hemen hazinedarına seslenip buyurdu.
"Şu yoksulun ibriğine ne kadar altınım, mücevherim varsa doldur!"
Koşturdu hazinedar. Ancak vezirin mevcut varlığı ibriğin yarısını bile doldurmadı. Nizam-ülmülk yoksula, "Bütün zenginliğim bu. Al senin olsun!" dedi.
Yoksul yine vazgeçmedi isteğinden.
"Andım var ki bu ibrik dolmalı!" dedi.
Bu sefer hizmetkârlarını akrabalarına gönderip onlardan ellerinde ne varsa istedi Nizam-ülmülk.
Sonunda ibrik doldu.
"Al!" dedi yoksula, "Bütün bunlar senindir! Şimdi dilediğin oldu mu?"
Yoksul altınla dolu ibriği eliyle tartmayı denedi ancak yerinden bile kaldıramadı.
"Bunca altınım, mücevherim oldu ama onu taşıyıp evime götürecek gücüm yok!"
Vezir buyruk verdi hizmetkârlarına.
"Bunu taşımasına yardım edin. Alıp evine kadar götürün!"
Adam yeniden güldü bu söz üzerine.
"Kudretli vezir. Seni denemek istedim sen de bu denemede başarılı oldun. Benim altınla mücevherle falan işim olmaz."
Bunu söyleyip bir anda koştu,kalabalığa karıştı yoksul bellenen kişi. Ardından gidenler onu bulamadılar. Bu duruma elbette şaşırdı vezir. Ama düşününce...
"Biri beni sınamak istediyse elbet vardır bunun bir hikmeti" dedikten sonra dolu ibriği ne yapacaklarını soran adamlarına döndü ve dedi ki "Vermek niyeti ile çıkardığımızı alıp geri koymak bize yakışmaz. Varın götürün,yoksullara dağıtın hepsini!"
Sayfa 87Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.