Ahlâk
Son zamanlarda dini açıdan inançsız insanlar; ahlâk kavramını toplumu düzene sokmak için insanlar veya insan tarafından dayatma ve köleleştirme sisteminden yola çıkarak düzene getirildiğini iddia ediyor. Bunu yapmanın empati duygusunu sömürdüğünün farkına varamazlar. " Benim ahlâk kavramım yok, ben kendi ahlâk çizgime göre yaşarım!" demekten utandıkları için; ahlâk kavramının göreceli olmamasına rağmen, göreceli olduğunu söyleyerek, kavramı bireysellikten ve kişisellikten bağımlı kılıp korkakca kaçarlar ve bu olası bir tartışmada işlerine gelir. Oysa ki dinlerin ve gerçek ahlâkın kuralları göreceli olmasıyla beraber, empati ile birleştirilemez. Net ve katı kuralları olduğu için insanların kişisel ahlak anlayışını reddeder. Tabi ki bu toplum için çok daha faydalıdır. Çünkü örnek verecek olursak: ateist bir insanın çocuk öldürmesi, kendi kişisel ahlakına uygun olabilir. Tıpkı günümüzde dinini bahane ederek empati duygusu taşımadan ahlâk kurallarını uygulayan, devlet demekten utandığımız ülkeler gibi... Söylediğimiz şeylerin felsefe kitaplarında bile doğrulanmasına rağmen, bilmedikleri ideolojilerde çürümeye devam edeceklerdir. Bu onları bir polemikte rezil etmekten başka bir vasıfa yaramaz.