İnsancıklar, Dostoyevski'nin ilk kitabı. Bu kitap sayesinde ününe kavuşmuştur. Bu ün, sonrasında bir kaç sorunu da beraberinde getirmiştir. Edebiyat çevrelerinde bir yazarın çok nadirdir ki ilk yapıtı sükse yaratsın. O yıllarda övgü dolu hatta abartı dolu yorumlarla bezenmiştir. Bir çok makale yayınlanmış, bir çok yazar Dostoyevski'yi göklere çıkarmıştır. Düşman edinmiş olduğu bir grup yazar da tam tersini yapma eğilimi göstermiştir.
Yayıncı çok önemli. Ben iletişim yayınlarına ait olanı okudum. İletişim yayınlarını diğer yayınlardan ayıran en önemli özelliği ise önsöz ve sonsözleri. Kitabın normal sayfası ortalama 170-180 sayfa iken iletişim yayınlarında ise 212 sayfa. Çok değerli bilginlerin bulunduğu önsöz ve sonsöz kısımları eser hakkında ekstralarla dolmanızı sağlıyor. Ayrıca kitabın başında bulunan Dostoyevski kronolojisi ise çok iyi olmuş. Yıl yıl hem dönem ile ilgili bilgiler hem de yazar hakkında bilgiler mevcut.
Kitap, bir yazarın anlatımına göre gitmiyor. Konu tamamen ana karakterler olan Makar Devuşkin ve Varvara Dobroselova arasındaki mektuplaşmalardan oluşuyor. Dostoyevski'nin kitabı ile ilgili en büyük övünç kaynağı kendisinin kitapta olmayışıdır. Yani sadece karakterler üzerinden ilerleyen bir kitap. Yazar araya girip kendi anlatımını ortaya koymuyor.
Dönem itibarı ile kitabın çok beğenilmesi normaldir. Günümüzde ise benzer olabilecek bir çok eser okumuşsanız size normal bir yapıt olarak gelebilir. Sadece fark Dostoyevski'nin kalemidir. O da sağlam bir kalemdir tabi ki.
Dostoyevski'nin ilk yapıtı olan insancıklar, dönemi anlama açısından da güzel bir kaynaktır.
İyi okumalar..
