Yorgunluk sarhoşu olunduğunda bu kez insanın kendi kalbi şakaklarında zonklamaya başlıyor. Güm! Güm! diye vuruyor, kulakların dibine ve sanki kafanın çevresine gerilmiş o bir tür kadifemsi dokuya. İnsan günün birinde çatlamayı işte böyle beceriyor.
Sayfa 349 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.