Râyiha: Koku. Daha ziyade hoş koku manasında kullanılır. Arapça “ruh” kelimesinden türetilmiştir. Bu sebeple güzel koku olmanın ötesinde güzel nefestir; soluktur.
Tumturak: Gösteriş, İhtişam.
Nâmütenâhi: Sonsuz. Nihayeti olmayan.
Tahammülfersâ: Dayanılmaz. Çekilmez.
Fevkalbeşer: Üstün nitelikli insan.
Mülhem: Gönlüne doğmuş. İlham
Sanki kelimelerin bir kişiliği , bir dili varmış gibi değil mi ? :) koku kokudur evet ama rayiha deyince sanki bir canlı varlıkmış gibi sanki insanın burnuna o an en sevdiği kokular geliyormuş gibi... :)
Ne güzel yazmissiniz, elinize sağlık. Kötü koku kokudur, güzel koku rayihadir. Rahmetli anneannemi getirdiniz aklima. Yemeğe "güzel kokuyor" diyince uyarırdı. " Yemek kokmaz, reyhalar" diye.