Yalnızlık, başkasıyla olan ilişkiyle tanımlanır; tecritte ise böyle değildir.
Tecrit yalnızlığa göre ne ise, dilsizlik de sessizliğe göre odur. Susmak, sessizlik içinde olmak, insanın canı söylemek istemese de, söyleyecek bir şeyleri olduğu ya da olabileceği anlamına gelir.
Bunun karşı savı ise tecrit, insanın kendi içine kapanma, dünyadan ve dünyadaki aşkınlıktan elini eteğini çekme hali olan "olumsuz yalnızlıktır".
Sayfa 23Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.