Geç tanıştığım ama her gün anmadan duramadığım, şiirin vücut bulmuş hali Ahmed Arif. Kitaplarını işaretlemekten kitabı rengarenk bir cümbüşe çeviriyorum aynı Ahmet Arif 'in kalbi gibi ruhu gibi aşkı gibi. Arkadaş, Ahmed Arif için onun kendisi şiir demişti, gerçekten öyle. Kocaman, binlerce hissin, dizenin, aşkın, devrimin, halkın adıdır Ahmet Arif.
"Ahmed Arif, halden bilmezlere, sarı engereklere, yediboğum akreplere, çıyanlara öfke duydu. Acı, şiirin bileyitaşıdır. Bir insan acı çekti mi, sözcükleri bu taştan geçmeden şiirine giremez. Ahmed Arif, toplumsal acının bileyitaşından geçirmediği hiçbir sözcüğü şiirinin kapısından içeriye sokmamış, "acı'yı öfkeye dönüştürmeyi bilmiştir." (Adnan Binyazar)