Ben refah istedim, yoksulluk arttı. Biriktirmelerini beklerdim, harcamaları arttı. Alın terinin karşılığının alınmasından yanaydım, kölelik artı. "İhtiyaçtan fazla ürettiklerini paylaşırlar" diye düşünüyordum, saklayan arttı. Oturmadıkları evlere, binmedikleri araçlara, kullanamadıkları eşyalara esir oldular. Bırakıp gidecekleri betonları topraklarla değiştiler. Kaybetmemek üzerine kurulu dünyalarında kaybolmuş birer bireydiler. Oysa ben kapitalizmi kurduğumda bunların olmasını hiç beklemezdim.