İnsan bir kere sevmeye görsün, hemen hayranlık duyar, sonra korkar, korumaya çalışır, her şeyi birbirine karıştırır. Zamanla iyileşmez, hasta kalır. Tıbben çözülemeyen bir hastlığa yaklanmıştır artık. Haliyle sonraki hayatında bir şeyleri sevmekten korkar. İleriki dönemlerde sevilmekten de korkar hale gelir. Bu paranoyalar, çoğu zaman sevilmişliklerin, terk edilmişliğin, teslimiyetlerin, hüznün getirisidir. Kalpte açılan yaraların sayısıyla doğru orantılı olarak gelişir ve bir ömür insanın içinde gelgit yapar. Ve böylece yüreğinin götürdüğü yere gidemeyenler kervanına katılmış olur.
Sayfa 79Kitabı okuyor
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.