Enver Paşa, rastgele salladığı kılıcı ile üst-üste birkaç kızıl bolşeviği devirdi. Herhalde, üç kişi idi devrilen. Ve, dördüncüsüne aynı darbeyi salladı, başı kopan bu son Bolşevik askerinin tüfeğinden çıkan nankör bir kurşun ise, tam kalbine saplandı. Ki, o anda ağzında tek kelime çıktı: "ALLAH!..."
Ve, Enver Paşa, kendini hiç ölmeyecekmiş gibi, daima kahramanlıktan, cengaverlikten, tek ideali TURAN'dan taviz vermeyen bu eski Osmanlı generali, dum-dum kurşununun sırtında açtığı şemsiye gibi yara ile yere yuvarlandı. Bu esnada, Türkmen süvarilerinin birkaçı, sadece birkaç kılıç salladılar ve bir ağızdan "Paşa gitti!..." sözü duyuldu, ki bu anda ortalıkta Ruslar'dan eser kalmadığı gibi, mücahidler de toz oldu. Koca Havalin Ovası'nda şimdi sadece, bir ceset, bir ideal cesedi yatıyordu: TURAN...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.