General Bonaparte, 15 Mayıs 1796’da genç ordusunun başında Lodi Köprüsü’nü aşarak Milano’ya girmiş ve Sezar’la İskender’e yüzyıllar sonra nihayet bir veliaht çıktığını tüm dünyaya göstermişti. İtalya’nın yalnızca birkaç ay içerisinde şahit olduğu olağanüstü deha ve kahramanlık, uyuyan bir milleti uyandırmıştı. Fransızların şehre girmesinden henüz bir hafta öncesine kadar, Milano halkı onların Avusturya İmparatoru’nun askerleri karşısında daima kaç- maya alışmış bir çapulcu sürüsünden başka bir şey olmadığını düşünüyordu. En azından, kirli kâğıda basılmış, el kadar bir gazetenin haftada üç kez tekrarladığı şey buydu