Bir gün, balıkçı kahvesinin önündeki; yarısı kırmızı, yarısı beyaz çiçek açan akasyanın dalına asılmış bir dülger balığı gördüm. Rengi denizden çıktığı zamandı. Yalnız aletlerinin etrafını çeviren incecik, ipekten bile yumuşak zarları titreyip duruyordu. Böyle bir oynama hiç görmemiştim. Evet, bu bir oyundu. Bir görünmez iç rüzgârının oyunuydu. Vücutta, görünüşte hiç bir titreme yoktu. Yalnız bu zarlar zevkli bir ürperişle tatlı tatlı titriyorlardı. İlk bakışta insana zevkli, eğlenceli bir şeymiş gibi gelen bu titreme, hakikatte bir ölüm dansıydı. Sanki dülger balığının ruhu, rüzgâr rüzgâr, bu incecik zarlardan çıkıp gidiyordu; bir dirhem kalmamışcasına.
Hani bazı yaz günleri hiç rüzgâr yokken, deniz üstünde bir meneviş peydahlanır. İşte böyle bir cazip titremeydi bu. İnsanın içini zevkle, saadetle dolduruyordu. Ancak, balığın ölmek üzere olduğu düşünülürse, bu titremenin anlamı hafifçe acıya yorulabilirdi. Ama insan, yine de bu anlam’a almamağa çalışıyordu. Belki de bu, harikulâde tatlı bir ölümdür. Belki de balık, hâlâ suda, derinliklerde bulunduğunu sanıyordur. Karnı tok, sırtı pektir. Akşam olmuştur. Denizin dibinin kumları gıdıklayıcıdır. Altta, dişi yumurtaları, üstte erkek tohumları sallanıyor, sallanıyor, sallanıyordu. Vücudunu bir şehvet anı sarmıştır… Bir denbire dehşetli bir şey gördüm: Balık tuhaf bir şekilde, ağır ağır ağarmağa, rengini atmağa, hem de beyaz kesilmeğe giden bir hal almağa başlamıştı. Acaba bana mı öyle geliyor? Sahiden rengini mi atıyor? Demeğe, dikkatli bakmağa lüzum kalmadan, yanılmadığımı anladım.
Kenarları süsleyen zarların oyunu çabuklaşmağa, balık da, gitgide, saniyeden saniyeye pek belli bir halde beyazlaşmağa başladı. İçimde dülger balığının yüreğini dolduran korkuyu duydum. Bu, hepimizin bildiği bir korku idi: Ölüm korkusu.
Artık her şeyi anlamıştı. Denizlerin dibi âlemi bitmişti. Ne akıntılara yassı vücudunu bırakmak, ne karanlık sulara, koyu yeşil yosunlara gömülmek… Ne sabahları birdenbire, yukarılardan derinlere inen, serin aydınlıkta uyanıvermek, günün mavi ve yeşil oyunları içinde kuyruk oynatmak, habbeler çıkarmak, yüze doğru fırlamak… Ne yosunlara, canlı yosunlara yatmak, ne akıntılarla âletlerini yakamozlara takarak yıkanmak, yıkanmak vardı. Her şey bitmişti.
Sait Faik ABASIYANIK
Sait Faik'i çok severim ben. Okurum arada. Sıcacıktır hikayeleri. Yakında bir inceleme de yaparım,yettiği kadar kelimelerim onu anlatmaya. Yukarıdaki kesit de onun en meşhur hikayelerinden birisi olan 'Dülger Balığının Ölümü' hikayesinden. Özellikle bir kesit aldım ki daha iyi görülsün yoğunluğu, duyguları, yaşattığı. Tamamını okumak istersen var elbet sitemde de
dostosever.com
koydum gelip geçenler okusun da hikaye görsün diye. Böyle keyifli şeyler de paylaşayım diyorum. şiirdir,hikayedir beğendiklerimden. Maksat keyif almak değil mi? Sait Faik'in hikayelerini , Cemal Süreya'nın şiirlerini okumaktan daha keyifli ne var şu dünyada.
Çenem düştü yine. Hadi kalın sağlıcakla. Keyifli okumalar dilerim.
··
16 görüntüleme
'Alemdağ'da Var Bir Yılan' adlı kitabında geçiyordu sanırım bu hikaye değil mi? Yakın bir zamanda okumuştum. İyi ki koymuşsunuz, sadece ders kitaplarında öğrenilip unutulan biri gibi Sait Faik, böyle yazılarla oltaya bir okur daha kapılsa ne güzel olur.
Alemdağ da Bir Yılan da evet, Az Şekerli de de geçiyormuş sanırım. Sait Faik kalemi çok kuvvetli bir yazar. Bir cümlesiyle bir manzarayı detaylarına kadar verebilir ya da sizi ruh halinden ruh haline sürükleyebilir .Maalesef ki az biliniyor.
Paylaşmakla iyi ediyorsunuz. Tebessüm ediyoruz ya da kendi adıma, tebessüm ediyorum. Teşekkür ederim. Sağlıcakla.
Bu hikayeyi okuyan doğrudan paylaşmak istemez mi zaten,dünyanın daha yaşanılabilir bir yer olması için :) Sait Faik her zaman daha iyi bir dünya için yazmışıt, bize de onun yazdıklarını paylaşmak düşer :) Bir tebbessüm ettirebildiysek ne mutlu :)
1 sonraki yanıtı göster
Ne güzel yazarlar ne güzel hikayeler okuyoruz biz <3 Nice şairlerin nice yazarların duygularına ortak oluyoruz <3 Bizden mutlusu olmasa gerek :)
Siz mutluysanız bende mutluyum :)) ama çok güzel hikaye değil mi? Ben çok sevdim..
1 sonraki yanıtı göster
Güzel olmasına güzel tabii biz de severiz okumasını ama kendi yazıların daha ağırlıklı olsun olur muu? Bu paylaşımlarını da yorumlasan ya da birkaç cümle ile... Yani bildiğimiz insanları değil de, seni okusak abi biz? *buraya koyacak ifade bulamadım ama gözüme batıyor çok düz:(*
Hepsi olacak, daha çok benim yazılarım olacak elbet; ama benim seçtiğim hikayeler , şiirlerde olsun istiyorum. Hikaye tahlilini bilsem şu hikayeyi tahlil etmek isterdim :) onu öğrenince onu da yaparım. Hem yakın zamanda bir Sait Faik değerlendirmesi yapmak var aklımda 1000K için, ona altyapı birazda bu hikaye :)
1 sonraki yanıtı göster
Paylasiminiz icin tesekur ederim kendi sahsima cok etkileyici
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.