Pol Gara Yeşim Firûzan: Yoksun yine, varlığım sürünüyor Sensizliğim bilinmiyor... Sen gittin gideli ellerim hep titriyor Kalbim bu acıyı saklıyor... Yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim Bu sevdâyı kalbime gömdüm ve sen öldün Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor...

Yoksun yine, varlığım sürünüyor Sensizliğim bilinmiyor... Sen gittin gideli ellerim hep titriyor Kalbim bu acıyı saklıyor... Yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim Bu sevdâyı kalbime gömdüm ve sen öldün Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor Yastayım, hiç kimse bilmiyor... Seni son gördüğüm yerde yıllar sonra O gün geldi yine aklıma Bu kez bir elimde kızım, içimde fırtına Göçüp gittiğin o yolda. Sen varmışsın gibi her gece ışığı kapatmadım Gel gör ki ben hala yokluğuna alışamadım Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor Yastayım, hiç kimse bilmiyor... Çok zor o kadar yıl sonra îtirâf etmek Bu aşkı bertarâf etmek Bu kez sana söyleyecek ne çok şey vardı İsterdim, bak unutmadım demek. Yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim Sen öldün, ben bu sevdâyı kalbime gömdüm Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor Yastayım, hiç kimse bilmiyor... Bugün doğum günün, yanında değilim Bu yüzden, hiç iyi değilim Yaşlandım artık bıraktığın gibi değilim Üstelik bir kızım var, evliyim... Yıllar sonra bile, hiç kimseye söyleyemedim Bu sevdâyı kalbime gömdüm ve sen öldün Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor Yastayım, hiç kimse bilmiyor... Sen varmışsın gibi Her gece ışığı kapatmadım Yastayım, hiç kimse bilmiyor... youtube.com/watch?v=bvb3BSc...

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pol Gara Yeşim Firûzan