Yalnızlık ile kalabalık arasındaki illüzyon ne midir? Sosyal cazibenin fevc ile akın ettiği kalabalıktaki her bir insana bakınız gülücükler saçıyordur. Aslında herkes orda birbirini illüze eder ve sonra herkes kendince der ki "Herkes mutluyken ben neden mutlu değilim!". İnsanların yalnızlığı ve kendi olmayı terkedip kalabalıklara karışmasındaki sebep o sosyal illüzyondaki mutluluğu yaşayıp o mutlulukta payını almasıdır ve sonra yalnız kaldığında herkesin mutlu olduğu sanrısını yaşamasıdır. Ancak televizyon'da haberleri açtığımızda bir çok sosyal fecaat ile karşı karşıyayız; cinnet getiren baba aile katliamı yapar, kadın cinayetleri, ekonomik sorunlar, politik kavgalar ve daha niceleri... Tüm bunlar olurken kalabalıklar bir illüzyon arayışıdır ve bu kalabalık bağımlılık yapmakla birlikte azıcık ondan uzak kalmak "Herkes mutlu ben mutlu değilim!" ızdırabını yaşatır. Asıl mutluluk kalabalıkta değil, mutluluk yalnızlıkta olan kendindedir...
Alıntı..