Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

256 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
·
7 günde okudu
Belaqua'yı böyle bilmezdik. Yazarın, Aşksız İlişkiler kitabının kahramanı Belaquamız'ın ( adamı nasıl benimsediysem artık) gün yüzüne çıktığı ilk roman. Tespit niteliğindeki açıklamaları, içine duygu yerine hava basılan Belaqua'yı en azından insansı özellikleriyle görmemizi sağlıyor. (İlerleyen her sayfada bu yönünü biraz daha azaltarak göreceğimiz insansı özellikler ) Ben, her yazarda ısrarla yaptığım gibi ilk kitabı okumayıp Aşksız İlişkiler'den sonra Düş'e başlayınca olaylar geriye akma havasında gerçekleşti. Eğer siz Beckett okuyacaksınız ilk yazdığı kitap bu. Bununla başlayın sonra Aşksız İlişkileri ve Echo'nun Kemikleri'ni okuyun. Aşksız İlişkiler'de bu kitabın birçok yerinde geçen olayları yeni baştan okuyacaksınız çünkü o da ayrıca yazılmış bambaşka konuyu ele alan bir kitap değil. Düş'e ufak tefek eklemeler yapılıp daha düzenli hale getirilmeye çalışılmış bir kitap. Bir de şu bölümü hep beraber tekrarlayalım. Okumadan önce beni bunlara hazırlayan olmadığı ve kendi başıma çözmek zorunda olduğum için okuyacak olan Beckett'a yabancı okurlara yardımım dokunsun :) •Kitap akmayacak! •Belirli bir zaman dilimini anlatmayacak! •Detaylı betimleme yapmayacak! •Bir bütün halinde ilerlemeyecek! •Ama okuyucuyu da sıkmayacak! Bu anonsu geçtiğim için gönül rahatlığı ile başlayabilirim :) Gelelim Düş'ün bize anlattıklarına; Bir kitabın adında düş varsa ben isterim ki beni hayaller/rüyalar ve gerçekler arasında gelgitlere maruz bıraksın. Ama bu düş öyle bir düş değil. Beckett'ın hiç olma yolunda emin adımlarla ilerlediği ve 26 yaşında birkaç hafta içerisinde yazdığı bu ilk kitabı aslında koca Beckett dünyasının bir önizlemesi. Belaqua'nın karakter özellikleri ve çıkış noktasından #27195121 incelemesinde bahsetmiştim. Kitap boyunca önce çevresinden soyutlanan zamanla da " insan olma" durumundan uzaklaşarak bu amaca ilerleyen şair Belaqua'nın insanı ve insanlığı etkileyen olgu ve olaylardan kendini soyutlama sürecini anlatır. Amacı, insan olmaktan ve bu bataklıktan kurtulmak, yani "hiç" olmak. Beckett, romanı yazarken bir güzellik ya da estetik çabasına düşmemiş. Neyi anlattığını da bilmez bir halde. Bunu metin içinde yazar anlatıcı olarak karşımıza dikilip söylüyor. ( “biz -oybirliğiyle ben– en ufak bir fikre sahip değiliz. ) Bilinç yanılsamaları ve olayların görünür gerçekliğinin kafa karışıklığından ibaret olduğunu Belaqua'nın tespitleri ile metnin bir iç tutarlılığının olmadığı ve bunun bu ana karakterle karanlıklara sürüklendiğini de bilerek okuyoruz. Çünkü Beckett yine yer yer müdahalelerle bize bir yön çiziyor. Kelimelerin gücü adına diyen Beckett'ın kendince bir sözlük yazdığını ve kelimeler ürettiğini, farklı bakış açısının ilk örneklerini de verdiğini, metin içlerine serpiştirilmiş cümleciklerle göreceksiniz. ("Doğal Nedenler'le intihar eden birinin cesedi bulundu. İşte yarın ki hava durumu. Sayfa 197 ) Arka arkaya okumaktan keyif aldığım bu birbirini tamamlayan kitapların sonuncusu olan Echo'nun Kemikleri'ni okumaya gidiyor ve durduk yere Beckett sever olmanın şaşkınlığını yaşıyorum. Kaybolmadan okuyunuz :)
Sıradan Kadınlar Düşü
Sıradan Kadınlar DüşüSamuel Beckett · Sel Yayıncılık · 201381 okunma
··
310 görüntüleme
zeyneb okurunun profil resmi
Insana zorla Beckett okutturacaksınız arkadaş! Hakikaten şu okuma sürecinde epey heveslendirdin Melike. Dostolardan sonra Beckett amcanın kapısını çalacağım inşallah. 1k cak teşekkür ederiz efenim bu bilgilendirici inceleme için. :)
Melike okurunun profil resmi
Çok iyi karşılanacaksın emin ol Zeynep. Bir Beckett haritası çıkarırım sen okuyana kadar, seversin :) ne demek efendim, çorbaya tuz ve bilumum malzemeler eklenir, kütüphane genişletilir ;)
Esther. Sema okurunun profil resmi
Kitaba başlarken incelemenizi okumuştum bitirdim tekrar okudum. Gerçekten ne anlattı bu kitap diye sorsalar kalırım ilk başta sonra ise kafası karışık bir karakter ile yazarın ona yön verme süreci ile birlikte buram buram klasik müzik ezgileri ile okunup ancak bitebilen varolma çabası ile okuyucunun ana karaktere duyduğu öfkeselleşirken bir yandan da anlama çabası. Bu şekilde tanımlayabildim ben. Ama çok öfkelendim bazı yerlerde gerçekten. Bazı yerlerde de güldüm. İncelemeniz ise kitaptan daha çok tat almamı sağladı bu arada emeğinize sağlık:)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.