Üzülmeyin bu bebek öldü diye
Kırmızı gül açmadan soldu diye
Bahtı kara anne ile babanın
Yanar yanmaz çırası söndü diye
Ölüm değil bu dünyayı terk etmek
Vaad edilmiş sona, erkenden yetmek
Niyeti yer açmak cennet bağından
Annesiyle babasının sağından
Ne de güzel bir teselli, ne hoş bir teslimiyet!..
Aklıma gelmişken bir alıntı ekleyeyim Aytmatov'un "Gün Olur Asra Bedel"inden:
"Duaların var oldukları günden beri hiç değişmemesinin, hep aynı sözlerle tekrarlanmasının sebebi de, teselli bulup yatışmaları, boşu boşuna sızlanmamaları içindir."