Gönderi

Alırken aşkla aldığım eşyalar, bir süre sonra bana güzel gelmiyordu.Alıncaya kadar türlü sıkıntıya katlanıyor, aldıktan sonra büyüsü bozulmuş gibi bir kenar atıp bekletiyordum.Küçük bir canavar gibi tüketip duruyordum.Ama tükettikçe mutsuzlaşan, daha fazlasına göz diken bir çocuk gibiydim.Öğlen karnımı doyursam da akşam ne yerim diye düşünüyordum.Bu düpedüz şımarıklık değil de neydi?
Sayfa 21
··
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.