Bitirdim.
Bitmesin diye çok direndim, her sayfayı dönüp dönüp etrafımdakilere anlattım da yine de bitti.
Hep derim Yaşar Kemal'in birleştirici gücüne gerçekten çok inanıyorum diye. Bu kitap çok güzel dostlukların başlamasına sebep oldu. Düşünürdüm benim kadar Yaşar Kemal sevdalısı var mı diye , varmış. Birlikte hüzünlenmek, Yaşar Kemal'e bu denli yakınlık duymak, mezarı başında şiir okumak müthiş anılar:)
Yazacaklarım kitap içeriği anlatmaya girer sanırım o yüzden kitapla ilgili herhangi bir bilgi almak istemeyen okumasın. Gerçi biyografinin spoileri olmaz ama. 
Meltek sen okuma burdan sonrasını, sana aldım kitabı :)
Yaşar Kemal'i tanımak onunla sohbet etmek büyük bir onur olsa gerek. Açıkçası Alain Bosquet' i hem çok kıskandım hem de ayıpladım. Çok şanslı ki Yaşar Kemal ile sohbet etme olanağı bulmuş ama bir o kadar da acemi gibi çünkü sorduğu sorular Yaşar Kemal 'e hem uzak hem de yönlendirici.
Okurken üstünü çizdiğim dönüp dönüp okuduğum o kadar yer var ki. Ben yıllarca bu adamı tanımamışım dediğim çok yer vardı.Hatta belki utandığım bir bilgi de Yaşar Kemal'in niye bir çocuğunun olmadığını düşünürken bir oğlunun olduğunu öğrenmek oldu. Ama emin olun çok yerde baktım ikisinin ne yan yana fotoğrafı var ne de varlıklarına dair herhangi bir haber.
Bir hayat Yaşar Kemal'e ait olur da hikayesi biter mi, bitmez elbet tıpkı yayımlananların yanı sıra polisler, jandarmalar tarafından imha edilen onlarca eseri gibi. Bu kadar zulme uğramasına rağmen umudun baş kahramanı olması boşa değil elbet. Umut demişken bu kelimeyi bile Yaşar Kemal'in bize kazandırması şaşırtmaz aslında ama ben ilk duyduğumda çok şaşırmıştım.
Her hareketi her satırı o kadar etkileyici ki konuşmalarının, bir yandan boynuna sarılasın geliyor, bir yandan ağlamak diğer yandan da kahkahalarla gülüp bu kadar olur mu Yaşar Abi demek. Yaptığı onlarca işten , parayı bulunca ilk yaptığı etkinliğe(tabi ki tiyatro:)), babasının nasıl öldürüldüğüne ve kendisinin bunu yıllarca nasıl anlamadığına, daha küçük yaşta ünü taa ötelere ulaşan bir aşık iken ah o bilginlikle nasıl okumayı öğrendiğine, Türkçe'yi nasıl kullandığından (şiir gibi) kimseye anlatamadığı maruz kaldığı işkencelere....
Ya çok anlatmak istiyorum. Yaşar Kemal'in anlattığı her cümleyi konuşmak istiyorum. Çokça da kitap tavsiyesi aldım kendisinden. Ülkesi Çukurova'da yaşamak istiyorum, Zilli Kurt'u beraber yazmak, su bekçiliği yaparken köylülere nasıl su çalınır öğretmek, Homerosoğlu Yaşar Kemal ile İda dağına çıkmak...
Zihni dünyalardan zengin bu adamı yoksullukla boğuşturmuş bir coğrafyada yaşadığım için de ayrıca utanç duyuyorum ya, o nasıl seviyor nasıl seviyor, böyle sevgi kimsede yok. İnce Memedi, Poyraz Musa'yı ondan başkası yazabilir miydi?
Bitirmek istemiyorum da altını çizdiğim binlerce cümlesinden hangisiyle kapanışı yapayım bilemedim.
" Umut, düş gücünün yarattığı ve insanoğlunun sahip olduğu en büyük değerlerden birisi değil mi? İnsan umut yaratmadan yaşayabilir mi?"
Yaşayamaz.
( Çok uzun yazdıkları için kendilerine kızdığım arkadaşlarım kusura bakmasın, bu en güzel istisnamdır.)
··
293 görüntüleme
Yazmasan boğulacaktın sen de değil mi? Yazarken de ağladın, okurken ağladığın kadar, değil mi?
İnceleme için teşekkürler. :) uzunları okumuyom zaten ama hadi seni pas geçtim. :)
Yazmasam anlatmasam ölecektim boğulmak ne. Anlattigimin yanında bu yazılan devede kulak bile değil de. Bu kitabı okurken gözünden yaş gelmeyen yaşamıyordur bence :)
Sen olmasan belki de bu kitapla böyle yüklü olmayacaktım. Cezan bitince yazımı güncelleyeceğim:)
1 sonraki yanıtı göster
Ohh bee okudum sonunda devamını da :) Yahu kesinlikle katılıyorum söylediklerine. Durup durup kitaba sarıldım, Yaşar Abi'ye sarılıyormuş gibi. Gözlerim doldu. Umutlandım. Binbir farklı duyguyu aynı anda yaşadım. Okuduğum en güzel, en içten kitaplardandı kuşkusuz. Bayıldım, bayıldım, bayıldım. Daha ne diyebilirim; bilmiyorum.
Daha öyle çok sevgi sözcüğü kurulur ki Yaşar Kemal üstüne:) Nasıl mutluluk verip umutlandırıyor değil mi:) Müthiş bir kazanç
1 sonraki yanıtı göster
Yaşar Kemal’i okuyanlar genelikle dejavu yaşarlar. O hep özlediğimiz ve bir daha tadını yakalayacağımız zamanı tekrar yaşar gibi oluruz. Bu da sanırım eserlerin oluştururken toplumsal hafızası olan sözlü halk geleneğin de beslenmiş olmasıdır. İncelemeniz çok güzel ve samimi bir okuyucunun, yağmur sonrası toprak kokusu gibi hissediliyor. Belirttiğiniz gibi yaşar Kemal gerçekten bir Homeros soyunun en son örneneğiydi. Tıpkı her güzel şey gibi onu da yitirdik, tam anlamdan yaşadığı dünyayı tanımadan. Mesela ben de Özoğlunun olduğunu bilmiyordum, sayenizde öğrendim:) teşekkürler. Kürt bilge Musa Anter de Yaşar Kemal ile ilgili bir anısında; zamanın da İstanbul Beykoz tarafında gemi rıhtımlarında çalışan “kara” bir çocuk olarak sözeder. Ama o kendi aydınlığını yada umudunu kendisi yaratmış bir şahsiyettir. İnsan bu tarz incelemeleri okuyarak bile iyi bir okuyucu olabilir onun için bu tarz incelemeleri ısrarla bekleriz, emeğinize, kaleminize sağlık...
Öncelikle çok teşekkür ederim güzel sözler için . Yaşar Kemal tam olarak dediğin gibi özlenen samimi bir yazardı, ne yazık ki istediği kadar çok şey yazmak isterken bitiremedi. Bu arada geçen konuşuyorduk da gerçekten Türkiye edebiyatına yön veren şairlerin sanatçıların bir çoğunun kürt olması özelllikle üzerinde durulması gereken bir ayrıntı.
Gördüm gene duygulandım :)
Belki o topraklarda acıların çokluğu ve yaşamın zorluğunun yansıması olabilir. Keyifli okumalar:))
Çok güzel bir yazı yazmışsın Elif abla. Sayende yeni bir kitapla , yeni bir yazarla tanıştım. En kısa zamanda okuyacağım.
Teşekkür ederim canım, var mı elinde göndereyim sana da bir tane :)
1 sonraki yanıtı göster
Arzlarımız semada, ilgili mecralarda akis bulmadılar mı hala?
Efendim gerekli düzenlemeler derhal yapılacak düzenlenecektir
1 sonraki yanıtı göster
2. Turda beğen olsa beğenirdim abla :P
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.