Mecnun, portakal giysilerinin eprilmiş yakasından çıkardığı bir iğneyi Leyla'ya sundu
" Vallahi, varlık aleminde malik olduğum tek şey işte bu. Bundan başka hiç bir nesneye sahio değilim. Bunu taşımamın sebebi ise sensin a gönlümü alan, çölde, ovada, dağda, kırda senin hayalini izlerken çok düşüyorum. Dikenler ayağıma batıyor. İşte bu iğne onları ayağımdan çıkarmak için"
Mecnun, Leylanın kendisine acımasını beklerken Leyla sitem etti:
" İşte ben tam da onu arıyordum. Aşkta gerçek isen bu iğne sana nasıl layık oluyor a perişan aşık!... Bencileyin bir güzelin peşindeyken ayağına diken batsa o dikeni çıkarmak doğru olurmu ? Eğer o dikeni çıkarırsan, senin kine vefa derler mi ? Sevgili yolunda ayağına diken batan aşık onu elbisesine takılmış bir gül görmeli değil midir? Gül finadını, bir gül elde etmek için bir yıl dikenlere sabrediyor da sen gül fidanından da aşağımısın yoksa? Leylanın aşkıyla ayağına batan diken, onun başkalarına armağan edeceği yüzlerce gül demetinden daha değerli değilmidir?
Sayfa 56Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.