Bilmem nedendir sevdiğim ve sürekli okumaktan çekinmediğim kitaptır Çalıkuşu. Belki de kendimden bir parça bulduğumdan, belki de tatmak istediğim tüm duyguları derin bir şekilde içinde barındırdığından... Feride ve Kâmran aşkından çok, Feridenin aşkını ve mesut olacağını sandığı günün mahfolması ardından, hiç düşünmeden atıldığı yolu anlatıyor. Benim kitabı anlatmaya, yorum yapmaya kelimelerim kâfi gelmez. Bilmem kaçıncı okuyuşum, bilmem kaç kere filmini/dizisini izleyişim. Bu döngü böyle sürüp gidecek ve ben ölene dek belki milyon kez bu kitabı okumuş olacağım. [Neredeyse 5 yıl önce yazdığım incelemeye yeni güncelleme] Yine buradayım ya, aşk olsun bana.. Olsun ama en hakikisinden.. Yıllar evvel okuyunca duyduğum hislerini üzerine belki on, belki yüz daha koyarak öyle içli okudum bu kitabı. Çünkü Feride benim için yalnızca bir roman karakteri değil. Hiçbir zaman olmadı.. Feride benim için yaşadıklarımı ziyadesiyle anlayan bir dost, aynı düşüncelere sahip olduğum bir sırdaş, aynı hırçınlık içinde olduğum bir ikizim gibi.. Çocukken nasıl seviyorsam Ferideyi, büyüyünce bin kat daha sevdim.. Hayat daima insanı sınar. Sevdiği her şeyle, ulaşmak istediği emellerle ve hatta kişinin kendisiyle! Devam eden yolculuğum esnasında yanıma Hayrullah Bey merhametine sahip bir dost isterim. Insan hakikatten tuhaf bir varlık.. Yüzlerce kötü içinden bir tane iyiye denk gelmek ve o iyilerden bir tanesi olmak hayli zor. Güzellik denilen şeyin ise bir nimet mi yoksa kötü insanlar nezdinde bir sınav mı olduğunu bende hala çözemedim. Öyle ya, ruhumuz güzel olsun! Sana şimdilik veda ettim Çalıkuşucuğum, oysa zaten ben seni kalbimin derininde, günlüğümün baş köşesinde daima taşıyorum.. En muhtaç olduğum anlarda oradasın, biliyorum..

ÇalıkuşuReşat Nuri Güntekin · İnkılâp Kitabevi · 2019102,9bin okunma

·1 alıntı·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Beyza