İki yıldız arası göğe asılı hamak...
Uyku, uyku… Zamansız ve mekânsız, uyumak.
Uyumak istiyorum, başım bir cenk meydanı
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
İlgisizlik, her şeyden kesilmiş ilgisizlik
Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden
Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri
Raflarda toza batmış Peygamberden bildiri.
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım
Bir dilim kuru ekmek,acı suya banayım
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla…
Sayfa 270 - 14.basım/ Mayıs 1988