Bir şey yapamamanın kahrı. Yok sayılmanın. Koltuğu sürükledi. Camın önüne. Masadaki bardağa su koydu sürahiden. İlacını içti. Yorulmuştu. Biraz kımıltısız durdu. Kedi yoktu. Kuşlar çıplaklaşmaya başlayan ağaçlarda. Şen şakrak. Ezan sesleri. Öğleyi etmişiz dedi. Tuvalet, mutfak, pencere. Başarılı gezinti diye düşündü. Daralan alan. Daralan hayat. Dar-ı dünya derler ya. Her şeyin evi. Onunsa, evi dünyaya dönüştü. Üç oda bir salondan ibaret cihan. Cihanın yitik hükümdarı. Tuvalet, dünyanın merkezi. Dünyanın merkezine başarılı bir seyahat. Jules Verne. Güldü. Gülerken yüzünün aldığı hâl aklına geldi. Yarısı kımıldamayan yüz. Öbür yarısı olmayan gülüş. Sinirlenmedi. Daha çok güldü. Sesler ilave etti gülüşüne. Eğri büğrü sesler. Harap, yapayalnız, rutubetli Pangaltı havrası gibi.
Sayfa 39Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.