Hani insan bazen ne ileri, ne geri tek bir adım atamaz ya..
Birini yanında tutmayı bilmez ama onun yokluğunu da istemez.
Kaybetmeyi göze alamaz ama kazanmak için mücadele etmez.
'Bağlanmaya cesaret edemez ama ondan tamamen kopmayı da beceremez'.
Ne sevilmekten vazgeçer, ne sevmeyi bilir.
...Hani çok sonra zaman geçer savrulurlar ya,
O zaman dökülür dudaklardan, itiraf edercesine;
“Ne gözümü alabildim, ne göze alabildim.."
Can yucel
İki yıldız arası göğe asılı hamak…
Uyku, uyku… Zamansız ve mekânsız, uyumak.
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
İlgisizlik, her şeyden kesilmiş ilgisizlik;
Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden! Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmış Peygamberden bildiri.
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım;
Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım!
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla!
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla…
[Necip Fazıl Kısakürek]
Bugün bütün iyi kalpliliğim üzerimde
cümle düşmanlarımı affettim
yediğim meyvalardan
kokladığım çiçeklerden af diliyorum
yerde yürürken gördüğüm
sebepsiz kanına girdiğim
zevk için öldürdüğüm
böceklerden af diliyorum
dağdan, topraktan, taştan
evlattan, akrabadan, arkadaştan
yağan yağmurdan, doğan güneşten
denizlerden, göklerden af diliyorum
yıllardır kahrımı çeken kadından
ondaki yaşamak ümidinden
baba evinden, ana sütünden
yediğim ekmeklerden af diliyorum
kadrini, kıymetini bilmediğim
hayali ile bahtiyar olmadığım
otuz yıl arayıp bulmadığım
geleceklerden af diliyorum...
Ümit Yaşar OĞUZCAN
”Ben sana hep üşüyordum,
Çünkü kıştım.
Nakıştım, bakıştım.
İnkar etmiyorum da bunu,
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım.
Ve lütfen inkar etme;
Sana en çok ben yakıştım.”
Özdemir Asaf
Bu yorum görüntülenemiyor
Hangi cümlesinden başlamalıyım ki
Hangi misrasindan okumalıyım Aşkı
Dile gelmez bir acının ürpertisi ruhumdaki
Yine sana döner cümlelerim
Ayım göğüm mavim...
Sen yokluğu çeken günlerim mi daha karanlık
Yoksa uykusu firar etmiş geceleri mi meçhul...
Tütsüler yakılmış şehirde bir yas
Korkularım ayaklanmış yine ezilmiş yüreğimin duvarlarında
Bir düşten uyanır gibi açtım gözlerimi uzaklara
Yine yokluğuna dokundu ellerim
Yine bir şair hüznünde sessiz özlemlerim...
Sahi sen nasıl unutabildin....
Ben izin kalmış son şarkıda
Boğazıma düğüm olmuş bir nakarat gibiyim..
.
.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.