Sınıflı toplumların yerleşik hale gelmesiyle birlikte her halk, eşit mülkiyete dayanan ortakçı yaşam özlemini, kendi kültürel yapısına uygun bir cennet kültüyle betimlemişti. Kolaylıkla görüleceği gibi, tektanrılı dinlerin cennet kavramının kökleri Sümer tabletlerinde betimlenen Dilmun Adası’nda yatar. Tevrat’ın cennet kavramının (eden bahçesi) kökeni de Sümerlere kadar uzanır. Kimi uzmanlara göre “eden bahçesi” terimi dilbilimi açısından Sümerlerden alınmıştır.
Sümerlere ait mitolojik metinlerde sık sık dile gelen Dilmun Adası, yani cennet, ulaşılamayan bir yerde bulunur.Orada aslanla kuzu koyun koyunadır.Orada sırtlan yoktur,insanın rakibi yoktur;savaş yoktur,dul yoktur,yaşlı yoktur. (Bilim ve Gelecek 147/14)
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.