Bebek Maksim Gazinosu'nda komedyenlik yapıyordum. Öğle namazından sonra Zincirlikuyu Mezarlığı'na gittik. Tam toprak atarken gözüm saatime ilişti. Üçe yirmi var. Üçte sahne almam gerekiyor, kadınlar matinesinde. Küreği ağabeyime verdim. "Sen devam et abi, ben sahneye çıkmaya gidiyorum." dedim. Geldim, işe yetiştim ve çıktım sahneye. Babamın ölümünü gazeteler yazmıştı. Salonda halime ağlayanları görüyordum. Oysa işim güldürmekti benim. Programımı yaptım, indim ve doğru tuvalete girdim. Çektim sifonu, akan suyun gürültüsünde doyasıya ağladım. Sahne komisi Ali vardı. "Bugün neşen yok Müjdat Abi." dedi. "Babam öldü de ondan Ali." dedim. Başladı gülmeye, "Ne adamsın abi, nerden buluyorsun bu lafları?" dedi. Öyle ya. Hiç komedyenin babası ölür mü?
Sayfa 21 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.