Aziz Nesin okuma etkinliği ile birlikte yaptığım ilk incelemem. Umarım benden sonra okuyacak olanlara az da olsa birşeyler aktarabilirim. Aziz Nesin, daha iyi, daha güzel ve yaşanılır bir yer olması için çaba harcadığımız ülkemizin aklımıza gelebilecek tüm çarpıklıklarını kendine özgü mizahi diliyle anlatan; bunların ileride olabileceğini önceden görüp biz gelecek nesilleri uyaran-öğütler veren, memleketine ve insanına düşkün yazar...
Genel olarak Aziz Nesin, öykülerinde sade ve anlaşılır olmakla beraber, gayet açık sözlü bir dil kullanmıştır. Ancak Aziz Nesin öykülerini ön plana çıkartan en önemli unsur gözlem yeteneğidir. Yaşadığı dönemdeki toplum sorunlarını ve yurdum insanının karakteristik özelliklerini çok ince detaylarıyla gözlemleyebilmiş ve okuyucuya mizahi bir dille aktarmıştır. Öykülerine konu ettiği ülke sorunlarını bir makale havasında anlatmış olsa idi eminim herkes sıkıcı bulacak, pek okuyanı olmayacaktı. Ancak sorunları mizahi bir dille aktarması kitabı eğlenceli hale getiriyor ve okuyanları sıkmıyor. Ve de ileri görüşlü olması, kitaptaki öykülerin konusu bugün bile okuyan insana tanıdık geliyor.
"Nah Kalkınırız" kitabındaki bir çok öyküyle bizleri güldürürken, bir yandan da günümüzde bu sorunların büyüyerek devam ettiğini, değişmediğini, bunlara alıştığımızı ve en acısı duyarsız kaldığımızı düşünüyorum. Yaşadığı dönemin toplumunu, kurumlarının işlevsizliğini, insanlarının duyarsızlığını, kuralsızlığı yaşadığı anılarla hikayeleştirerek bizlere anlatmış. Ben birkaç öyküsü dışında diğer tüm öykülerini kısmen gülerek ama daha çok üzülerek okudum. Ancak içlerinden "Du Bakali N'olecak, Bu Memleket Batar ve özellikle son öyküsü Nah Kalkınırız" öykülerini çok beğendim. Geçmişte olduğu kadar günümüz sorunlarının da özeti gibiydi. Düşünürken gülmek isteyen tüm arkadaşlara tavsiye ediyorum. Herkese iyi okumalar:)