Geçmişe uzanan günlerin anılarını bir bir aklına düşürmesine Tanabay'ın kendisi de pek şaştı. O güne kadar hiç düşünmemişti bunları. Demek ki düşünmemek unutmak demek değilmiş. Aslında Tanabay unuttuğu için değil istemediği için düşünmüyordu geçmişini. Düşünmemeye çalışırdı o acı veren geçmişi.