Altı ay içinde kesinlikle öleceğini bildiği için; ama bir kazada ölse, neredeyse alışılmış, katlanılır bir şey olacaktı. Ayrıca, korkunç kazalarda ölümler olduğu gibi tek bir sıyrık bile almadan kurtulanlar da vardı. Bir kazanın ölüme yol açacağından kesin olarak emin olunamazdı. Bu kısaca şöyle anlatılabilir: Bilinen, gerçekleşeceği bilinen ölümler ancak yine de belirsiz olarak görülebildiği zaman dayanılır olur ve romansı bir düşe dönüşebilir, ancak böyle bir seçenekle ölüm olasılığı daha az düşünülebilir. “Kuşku değil, kesinlik insanı çıldırtır,” diyordu Nietzsche ya da bir başkası. Nietzsche haklıydı. Nietzsche’nin adı neydi yahu? Nietzsche?.. Nietzsche?.. Friedrich, Ludwig?.. Hayır. Bu adamın adı hiç de çekici değildi gerçekten. Ama yine de adı aramayı sürdürüyordu. Sersemleşmiş beyni uyuşmuş belleğine boşu boşuna işkence çektiriyordu. Anımsayamıyordu, yapacak bir şey yoktu.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.