··
1.875 görüntüleme
Yüreğinize sağlık. Bu yazıyı okuyup da Sait Faik'in o muhteşem "Son Kuşlar"öyküsünü hatırlamamak olmazdı. Buraya cümleleri bırakıyorum:
"Seneler var ki kuşlar gelmiyor. Daha doğrusu ben göremiyorum. Güzün o güzel günlerini penceremden görür görmez Konstantin Efendinin bulunabileceği sırtları hesaplayarak yollara çıkıyorum. Bir kuş cıvıltısı duysam kanım donuyor, yüreğim atmıyor. Halbuki sonbahar kocayemişleri, beyaz esmer bulutları, yakmıyan güneşi, durgun maviliği, bol yeşiliyle kuşlarla beraber olunca insana sulh, şiir, şair, edebiyat, resim, musiki, mesut insanlarla dolu anlaşmış, sevişmiş, açsız, hırssız bir dünya düşündürüyor.Her memlekette kıra çıkan her insan kuş sesleriyle böyle şeyler düşünecektir. Konstantin Efendi mani oluyor. Zaten kuşlar da pek gelmiyorlar artık. Belki birkaç seneye kadar nesilleri de tükenecek. (...)Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremiyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremiyeceksiniz. Bizim için değil ama, çocuklar, sizin için kötü olacak. Biz kuşları ve yeşillikleri çok gördük. Sizin için kötü olacak. Benden hikâyesi."
İyi ki yazmış, iyi ki yazmışlar. Kuş şiirleri alıntısı için de ayrıca teşekkürler. :)
Sait Faik ile daha da anlamlı oldu. Onun için de ben teşekkür ederim. Her şey kuşlarla güzel. :)
Böylesi insanın boğazında düğüm bırakan bir eseri böylesi düğüm bırakan bir inceleme ile boşlukları doldurmuşsunuz. Günlerce kuşları kafese koyan insanın onu özgür kılma umudunun çelişkisini düşündüm. İncelemeniz zihnimde yeni som mavi bir pencere açtı. Kuşlar dilediği zaman gelebilsin diye. Vesselam.
Gerçekten çok güzel bi inceleme olmuş.. Satırlar arasında tekrar yaşadım kitabı sayenizde, çok naif ve ders çıkarılması gereken bi kitap gerçekten.. Yüreğinize sağlık :)
#29470638
Bu da benden olsun, en sevdiklerimden :)
Bu yorum görüntülenemiyor
"Kuşlar da gitti."
"Giderler aldırma."
Giden kuşlar mıydı? Yoksa insanlığımız mı? Her ikisi?
Dün bitirdim kitabı, bitmesin diye de o kadar yavaş okudum halbuki... Hem etkilendim hem üzüldüm. Ne oluyoruz dedim, insanlar sevaba girsin diye o kuşlara eziyet edilir mi? Sonra o çocukların hayatları giriyor araya, bir değişik oldum işte... Azat buzaat diye bağırışları duydum, rengarenk kuşların kafes içinde cıvıldaşmalarını duydum...
Ayrıca Yaşar Kemal'i de bu kitapla tanımış oldum. İyi ki de tanımışım.
İnceleme için teşekkürler. Yüreğinize sağlık.
Elinize, yüreğinize sağlık 👏
Kitabın en iyi incelemelerinden. Kaleminize sağlık. Bu kitapta benim aklıma Tuğrul takıldı. Kitabın başında, Tuğrul'un çocuklara, kuşları kafese koydukları için düşman olduğunu düşünmüştüm. Ama kitabın sonunda, insanlığı bitiren, kötülüğüm temsili gibiydi. Sonunda olanlar için mutluydu.
Teşekkür ederim ince düşünceleriniz için. Kitabın sonunda olanları maalesef hatırlayamıyorum :(
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.