Hocalar bize ölümün herkesi eşitlikte buluşturan bir şey olduğunu söyleyecek yerde, öldükten sonra ayağa kalkıp cezamızı çekeceğimizle tehdit ediyordu daima. Yaşamak çok daha itaatkâr olmaya zorluyordu bizi. Oysa ölünce herkesin belki de yalnız kalbinde yaşatabileceği bireysellik ortaya çıkıyordu.