Lolitam benim ona baktım, baktım, şu an, öleceğimi nasıl biliyorsam, o anda da onu bu dünyada görüp göreceğim, ya da başka bir dünyada bulmayı umut edebileceğim her şeyde çok daha fazla sevdiğimi biliyordum. Geçmişte çığlıklar atarak üzerinde yuvarlandığım o supericiğinden ancak belli belirsiz bir menekşe kokusu, ölgün bir yaprak yankısı kalmıştı geriye; gül pembesi ince uzun derinin kıyıcığında bir yankı, beyaz bir göğün altında uzakta bir orman, dereciği dolduran kahverengi yapraklar, hışırtılı otlarda son bir cırcır böceği...
Sayfa 319Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.