Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

İşçiler o kadar çok tüketmeye başlamışlardı ki artık sistemi düşürmek ve yıkmak zahmetine giremezler. Ama bu bir soru doğurur: Niçin isteyeceklerdi? Aslında Roszak 1968 Paris ayaklanmasında Fransız işçileriyle bir ittifak kurmaya çalışan öğrencileri eleştirir. İşçilerin sanayi üretim sisteminde menfaatleri olduğu için güvenilmez bir müttefik olduğunu iddia eder. “Meselenin mihenk taşı, işçilerin verimlilik, üretkenlik ve yüksek tüketimden başka hedefleri gerçekleştirmenin gerekli olduğu sanayi aygıtının tüm sektörlerini lağvetmeye ne kadar hazır olduğudur? Yeni bir basit hayat, yavaş bir sosyal tempo, boş zaman lehine teknokratik öncelikleri bir kenara koymaya ne kadar istekliler?” Burada işçi sınıflarının geleneksel çıkarlarının “teknokratik öncelikler” statüsüne indirildiği görülebilir. Ama Rozsak sadece entelektüellerin ve öğrencilerin sınıf çıkarlarını —imgelemin özgürleştirilmesi, “yeni basit hayat” bulunması- almak ve bunları (hemfikir olmayan herhangi birinin teknokrasinin kurbanı olduğunu ileri sürerek) nüfusun geri kalanına dayatmak tehlikesi içindedir.
Sayfa 43
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.