Sonuç olarak işçiler imgelemlerini özgürleştirmekle pek ilgilenmediler. Fırsat verildiğinde sanat galerilerine ve şiir dinletilerine akın etmektense spora, televizyona ve malt içkilere sağlıksız bir ilgi göstermeye devam ettiler. Bu, halkın çoğunluğunun kapitalizmden hakikaten hoşlanıyor olabileceği, tüketim mallarını gerçekten isteyebileceği şeklindeki kemirici kuşkuyu besledi doğal olarak. Kapitalizmin insanların “derin ihtiyaçlarını” tatmin etmedeki başarısızlığının sorun yaratmadığı çünkü insanların derin ihtiyaçlarının olmadığı ileri sürüldü. Belki öğrenciler kendi sınıf çıkarlarını genel çıkarlarla karıştırmıştı. “Benim için iyi olan” “toplum için iyi olan”la aynı şeydir diye varsaymışlardı (Elbette ki bunu ilk kez yapanlar onlar olmayacaklardı).
Sayfa 43
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.