Rutin bir d&r alışverişi için mağazaya giriyorum. Tam karşımda bir stand. Üzerindeki "Can Yayınları kitap kampanyası - 7TL" yazısı çarpıyor gözüme. Bir sevinç, bir mutluluk ki sormayın gitsin. (Gözüm dönüyor tabi :D) Tahsin Yücel, Jack London, Mathias Énard ve daha nice yazarların güzide eserleriyle dolu masa. İşte "Suikast Bürosu" da bu eserlerden biri.
"Suikast Bürosu", Jack London'ın 11 Mart 1910'da aldığı 14 öykü taslağından biri. Eseri yazmaya başlıyor ancak mantıklı bir son bulamadığı gerekçesiyle yarım bırakıyor. Ve eseri 1963'te Robert Fish tamamlıyor. Yani "Suikast Bürosu" ortak bir çalışmanın ürünü.
Gelelim konuya. Ivan Dragomiloff, Suikast Bürosu adlı bir örgütün kurucusudur. Örgütün faaliyetleri ise; yasaların serbest bıraktığı ve halka canavarca davranan siyasetçi, polis, yargıç ve daha nicelerine gereken dersi vermektir. Hem de kanlı bir ders. Ancak Büro'nun etikleri ve kuralları vardır. İnfazın, toplumsal açıdan haklı görülmesi durumunda gerçekleşmesi en önemli kurallarıdır. İnfaz toplumsal açıdan yararlı bulunmazsa gerçekleşmez ve ödenen ücretin yüzde onu iade edilir. Yani, gizlilikle faaliyet gösteren ve ahlaki kurallara uygun bir örgüttür Suikast Bürosu. Örgüte üye olan ve cinayetleri işleyenler toplumun aydın kesiminden insanlardır. İnfaz kararı bir kez verilince geri dönüş yoktur. (Bunun gibi birçok kural daha var tabi ki...)
Ve bir gün Winter Hall adlı bir adam çıkagelir. Belirli bir ücret karşılığında birini öldürmek için anlaşma yapmak üzere Ivan ile konuşmaya başlar. Ancak bu kez öldürülecek olan kişi her şeyin anahtarı olacaktır.
Daha fazlası ipucuna, kitapla ilgili geniş bilgilere girecektir dostlarım. Bu nedenle burada kesmem gerekiyor konuyu. Okuduklarınız kitabın ilk birkaç sayfasından yapılan çıkarımlar olmakla birlikte kitap hakkında merak uyandıracaktır diye düşünüyorum. Kitap hem dünya düzenini, hem siyasilerin dönem içindeki durumlarını hem de halka karşı yapılanları göz önünde bulundurarak yazılmış.
En başta da bahsettiğim gibi eser Jack London ve Robert Fish ortak ürünü. Kitap sonunda Jack London tarafından yazılan "Kitabın tamamlanması için notlar" ve London'ın eşinin yazdığı "Kitabın sonu için tasarlanan taslak" ile karşılaşıyoruz. Bununla birlikte Jack London'ın hangi sayfanın hangi cümlesinde yazmayı bıraktığını da okuyoruz bir not olarak kitap sonunda. Peki okurken bunu farketmiyor muyuz? Ben London'ın tarzını bilen okuyucuların bu ayrıntıyı gözden kaçırmayacağını düşünüyorum.
Soluksuz okuduğum, beni gerçekten etkileyen ve elimden bırakamadığım bir kitap oldu "Suikast Bürosu". Robert Fish kendi tarzını ortaya koyarak bitirmiş kitabı. Ayrıca, okuma oranının düşük olmasına şaşırdığım bir eserdi. Daha fazlasını hak ettiğini düşünüyorum kitabın. Okuyanlar ne demek istediğimi anlayacaktır. Tavsiyemdir! :)
