Saçma sapan bir anımı anlatmaya karar verdim sanırım bu pek dayak sayılmaz ama ona benzer birşey neyse. 5. sınıftayken ingilizce hocamız ödev yapmayanları masasının yanına çağıyor orada kendi etrafımızda 10 kez dönmemizi istiyor ve kapıya kadar yürümemizi emrediyordu. O gün bende ödev yapmamıştım ve herkes kapıya ulaşamayıp yarıda bırakıyor ben onlara gülüp siz beceriksizsiniz falan diyorum tam bir salağım yani. Bi de kendime o kadar güveniyorum ki neyse. Ben o 10 turu çok hızlı döndüm sonra kapıya doğru yürümeye başladım tahmin edin ne oldu?...
Kapı tarafındaki sıra ile orta sıra arasına girip (o anları gerçekten hatırlamıyorum) yüzüstü yere bir yapışmışım. O dönmenin hızıyla yere yapışmama rağmen nasıl burnum kırılmadı bilmiyorum. Ve bu da böyle bir anımdı. 😊