ve Avrupa'nın ölü devasa bir bölge olduğunu görüyorum, bunun üzerine doğan günün şafağının batan günün karanlığına dönüştüğünü kabullenirken sanki uzaklardan bir şarkı çalınıyor kulağıma; çocukken öğrendiğim ve arada sırada, özellikle de ihtiyarlarken söylediğim bir şarkı bu; beni huzursuz eden bir şarkı, çünkü bir kaçış olmadığını söylüyor, ormandan çıkmak için Avrupa'dan çıkmak gerek ama Avrupa'dan çıkmak için de ormandan...
Sayfa 147 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.