"Ardıma dönüp bakıyorum da, dallarımı kıran rüzgârları bile affetmiş ama bir kendime uzanamamış elim" der Ahmet Haşim. El-hak, doğrudur. Çünkü başkalarını affetmek, kendini affetmekten her zaman kolaydır. Kişinin kendini affedememesinin asıl sebebi ise, ömür boyu kendiyle beraber olmasıdır. E, ne olacak böyle? Tabii ki insan kendini kandırma yoluna gidecek ve kendiyle arasında bir sorunu olmadığına vermeyecek. Bundan sonra her şey günlük güneşlik... Kişi ilgi ve idrakini kendinden çekmeyegörsün, anında etrafını ayrıntı ve kalabalık sarar ve kişinin kendine dönememesi için yüzlerce bahanesi olmuş olur. Bahane ise ömrün en azılı törpüsüdür. Bitmek bilmez, tâ ki Azrail kapıyı çalana kadar.
(Mostar Dergisi, Düşünce Güncesi)
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.