Karanlık adamlar değiliz.
Bu saatlerde dikilir gönlümüze
mâsum, yaşamayı hak eden bir filiz
ve sökülür toprağından ilk ışıkla beraber.
Karanlığın adamlarıyız Mahbube,
geceye düşkünlüğüm bu yüzden.
Bu yüzden dolunaya tutkunluğum,
şiire sığınmam...
Sükûnete iştirakim bu yüzden!
Bu saatler tehlikeli saatler
Mahbube, sen uyu.
Varlığın bin baharı çağırır,
yokluğun kovalar binbir kuşkuyu...
Bu saatler tehlikeli saatler;
yaşamak için mânâ aranırken,
ölmek için sebepler bulunan saatler...
Karanlık adamlar değiliz,
karanlığın adamlarıyız!