Gizli odalarım var. Yüksek tavanlı duvarları raflı... Tanıdığım kalpleri bir bir dizerim raflarıma. sevmediğim hemen anlaşılır da bir türlü belli edemem sevdiğimi. Epey zaman oldu adımlarımı birinin adımlarına uydurmaya çalışmayalı... Zar zor sağladığım bir ışığın altında eski basım bir şeyler okumanın verdiği huzurdan bahsediyorum aslında, çok güzel. Çok güzel soğuk, ışıklı bir caddeye karşı sıcacık sütlü kahve içmek... Mutluluk en çok iki kişilikse de bazen de tek kişiliktir.
Düşük oranları yok saydığımız için ıskalıyoruz aslında en güzel şeyleri... Düşük oranlarda buluşalım, ihtimalsiz gibi görünen her neyse onu ararken çarpışalım. Boncuk boncuk ortaya saçılsın tüm içgüdüsel beklentiler.
Birlikte toplayalım birer birer bütün yaşanması muhtemel hatıraları ve mümkünse biraz sonbahar yaprakları...
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.