Yazar: https://1000kitap.com/mazkap
Hikaye Adı : Kafasına Eseni Yaptığını Sanan Kararsız Adam
Link: #31489170
Müzik Parçası : Yılmaz Peşrev
youtu.be/gcHZa8zMOhA
Bir yılın bir gününü sabah erken kalkıp fakat işe gitmemeye kendini ikna etmeye çalışırken kovulduğunun bilgisi ile eve dönüş yolunda buldu kendisini. Artık bir işi olmadığı için yarın yıllardır planını kurduğu ve bir türlü yapamadığı bu sabahın köründe iş için değil de keyfi için kalkma hazzına ulaşabilecek idi. Hatta isterse hiç uyumayıp sabahlayıp üstüne üstlük işe de gitmeyebilirdi. Evet bunları yapabilirdi artık. İşi olduğu sıra da bunu elbette yapardı. Şimdiye kadar yapmamış olması bir şeye kanıt değildi ki. Neyseki işten atılması bu kararı vermesine vesile değildi, buna zaten kim inanırdı ki.
İşsiz bir adam ne yapar, tabiki evine gider. Sokaklarda zaman geçirecek ne işi olabilir bir işsizin. Durakta otobüse binecekken acelesinin olmadığının farkına vararak yürümeyi tercih eder işsiz adam. Ancak o kadar sokaklarda kalır, eve gidene kadar yani. Yanlış anlaşılmasın işsiz olduğu için değil eve gitmesine aceleci olmaması, tabiki öyle istediği için. Zaten o kadar yol yurunmez ki diğer durakta otobüse de binebilirdi. Otobüse binmeye karar vermişti ki diğer durağa varmadan bir işsizin serin gölgesine yatabilecegi ağaçların olduğu parkı gördü. Tabiki bunu bir işi olmadığı için yapmayacaktı. Ya ne için beyimiz istedi diye olacaktı tüm bu olanlar. Parkın kapısına geldiğinde neden evinden klimanın altında serin serin ayaklarını uzatarak televizyon izlemeyip parkta anlamsız ve hiç bir işi olmadığı halde ağaç gölgesinin altinda uzanıp üstünü başını kirletsindi ki. Evet pekala bir işsiz evde klimanın altinda ayaklarını uzatıp televizyon izlerdi. O yüzden ne yapacaktı parkın girişinden eve doğru yol alacaktı. Bir işi olsaydı da bir yılın bir gününü böyle geçirecekti zaten. O yüzden kimse yanlış anlamasın. Çok güzel bir karar vermişti ama yürümekten yorulduğu için parkta aslında biraz dinlenebilirdi. Zaten parklar ne için vardı, insanlar dinlensin diye. Arkasına bakıp parktan uzaklaştığını görünce otobüs durağında otobüs beklerken oturabileceği aklına geldiği için dinlenme sorununun ortadan kalktığına sevinecekken durakta oturacak yer olmaması ihtimaliyle geri dönmeyi düşündü. Tabi bunları düşünürken yolun ortasında durmuyordu, canı istediği için yürümeye devam ediyordu.
Saatine bakmayı düşündü ama saatle ne işi vardı ki. Otobüs saatine bakarım dedi, sonra aman otobüs ne zaman gelirse binerim zaten ne bakacam da dedi. Otobüs gecikirse beklemeli miydi yoksa yürümeye devam mi etmeliydi. Neyse durağa gittiğinde kafasına eseni yapardı zaten. Yapar mıydı, yapardı. Güneşten anlaşılacağı üzere öğle saatleri olmuştu. Mecbur güneşe bakıp tahmin yürütüyoruz çünkü saate bakmaya henüz karar veremedik.
Durağa vardığında ne kadar beklemesi gerektiği üzerinde duruyorken çalan telefonun ekranında işyerinden arandığını görünce merakla açtı. Telefonu kapatınca tüm bu dertlerden kurtulduğu için derin bir oh çekti. Çünkü kendisine şaka yapıldığını ve işyerine gelebileceğini gülmekten kısılan bir sesten duymuştu.
Bir yılın bir günü sabah erken kalkacak fakat işe gitmeyecekti ama şimdi işe giden otobüse binmişti.
··
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.