Bir Gün Bir Deyim
Kelimelere uzun bir süre ara vermiş olsak da yeni bir şeyler okuyup öğrenmeye ara vermeyelim dedim ve duyduğumuz ama nereden geldiğini tam olarak bilmediğimiz bir deyim ile karşınızdayım. Buyursunlar, deyim gelsin: Eli kulağında (olmak)
Ezanı Abdullah bin Zeyd adında bir sahabi rüyasında görmüştü. Müslümanların sayısı artmaya başladığında da namaza toplu bir çağrı için Peygamber Efendimiz (s.a.v), ezanı okuması için Bilal Habeşi'yi seçti. Lakin, zaten İslam'ın iyice yayılmasından rahatsız olan müşrikler, bundan da rahatsız olmuş olacak ki Bilal Habeşi tam ezan okuyacağı sırada çocuklarını gönderir, gürültü yaptırırlardı. Hz. Bilal de ezana iyice odaklanabilmek için elleriyle kulağını çocuk seslerine kapatır öyle ezan okurdu. Ondan sonra bu hareket benimsendi ve böylece kaldı. Günümüzde ezan okuyan müezzinlerde de bu hareketi pekala görebiliriz. Tıpkı tarihe baktığımız zaman, nice ezandan hoşlanmayanları gördüğümüz gibi.
Kitapla, bilgiyle, esenlikle kalın efendim.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.