sen yoksun ya şimdi,
sıcak gülüşlerim kutuplarda üşüyor
boşuna çırpınıyor kanatsız güvercinlerim
başım gövdeme ağır
kulağım dudaklarıma sağır
kelimelerim hepsine dargın
sen yoksun ya şimdi..
hüzün boşluklarına düşer ayaklarım
çıkılan yollar hiç bir yere varası değil
duraklarım sahipsiz
gölgeliklerim neşesiz
katran karası akıtan gözlerimin
ağlayışları muhattapsız
kaygılarım anlamsız
acılarım amansız
sen yoksun ya şimdi..
göğsümde beslediğim güvercinler hep aç
hep umutla bekliyor telefon sesindeki kulaklarım
gönlüme değecek ne bir sevda var
ne sözleri taze olan yağmurun elleri
yarının endişesiyle çatlıyor
dünün hüznüyle dağılıyor gönlümün billur kasesi