Züğürt Tesellisi
Senin yokluğunu hissetdim de
Geceyarısı zâri zari ağladım.
O dem üşüşdüler üstüme ifritler, ecinniler,
Utandım, mahcub oldum;
“Ey ifritler, hortlaklar” dedim ağlayarak,
hıçkırarak “yataklarında mışıl mışıl uyuyan
Diğer kişilere ilişmediniz de, bula bula
Muhteşem servetinin yokluğuyla kavrulan
Bencileyin garibi mi buldunuz!
Benden daha berbatı gelmez mi aklınıza!
Vaktiyle bilge namını verdiğiniz
O koca başbelâsınm başına çökseniz ya!”
İsler akıllı olayım, isterse zır deli,
Ya da tamamiyle
Kalendermeşrep biri;
Uzun yüzlü hortlaklar
Savulup gitdiler önümden.
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.